พิเศษ : นิทานอีสป

Aesop

From Wikipedia, the free encyclopedia

Aesop (also spelled Æsop, from the Greek Αἴσωπος—Aisōpos), known only for the genre of fables ascribed to him, was by tradition a slave (δούλος) who was a contemporary of CroesusPeisistratus in the mid-sixth century BC in ancient Greece. The various collections that go under the rubric "Aesop's Fables" are still taught as moral lessons and used as subjects for various entertainments, especially children's plays and cartoons. Most of what are known as Aesopic fables is a compilation of tales from various sources, many of which originated with authors who lived long before Aesop. Aesop himself is said to have composed many fables, which were passed down by oral tradition. Socrates was thought to have spent his time turning Aesop’s fables into verse while he was in prison. Demetrius Phalereus, another Greek philosopher, made the first collection of these fables around 300 BC. This was later translated into Latin by Phaedrus, a slave himself, around 25 BC. The fables from these two collections were soon brought together and were eventually retranslated into Greek by Babrius around A.D. 230. Many additional fables were included, and the collection was in turn translated to Arabic and Hebrew, further enriched by additional fables from these cultures.

นิทานอีสป

นิทานอีสป เป็นเรื่องราวที่รู้จักกันดีของคนค่อนโลก ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ เพราะผูใหญ่ก็เป็นเด็กมาก่อนและเคยได้ยินได้ฟังนิทานอีสปมาจากผู้ใหญ่ก่อนหน้านั้น

อีสป เป็นใคร จริง ๆ นั้นไม่มีใครรู้แน่ แต่จากการค้นคว้าของนักวิชาการส่วนใหญ่ก็เชื่อว่าเขามีชีวิตอยู่ในสมัยกรีกโรมัน ในยุคที่อาจร่วมสมัยกับพุทธกาล และมีรองรอยว่าเขาเป็นทาส เพราะฉะนั้นเขาคงไม่ใช่คนกรีกหรือโรมัน คงเป็นคนในถิ่นอื่นที่ถูกกวาดต้อนมาเป็นทาส หรือครอบครัวของเขาถูกกวาดต้อนมาเป็นทาสตั้งแต่เขายังเป็นเด็ก เขาจึงพูดภาษากรีกได้ และการที่เขาถูกเรียกว่า “อีสป” ก็น่าจะบอกได้ว่า เขาไม่ใช่คนกรีก เพราะ “อีสป” ในภาษากรีก แปลว่าน่าเกลียดหรือเจ้าเล่ห์ คงไม่มีใครตั้งชื่อลูกแบบนี้แน่..... นอกจาก ลูกทาส

นิทานของเขาคงสืบมาจากการเล่าขานในในเผ่าของเขา ซึ่งก็คงเป็นป่าดอย เพราะสัมผัสกับสัตว์และธรรมชาติมากกว่าวัฒนธรรมกรีกโรมันจะขุดไปถึง และวรรณคดีของกรีกโรมันก็เดินไปคนละทิศกับแนวทางของนิทานอีสป ... ความศิวิลัย กับความเรียบง่ายนั้นมาจากคนละแห่ง

ข้อสำคัญก็คือ พวกกรีกได้บันทึกนิทานของเขาไว้และถ่ายทอดกันมานับพันปี

พวกเขาทำอย่างนั้นทำไม ? ....... เพราะเขาชอบและไม่เคยได้ยินมาก่อน

มันเป็นภูมิปัญญาที่เป็นสัจธรรมมากกว่าเทววิทยาของพวกเขา ... และเป็นจริงเห็นจริง

ลองไปศึกษาชาดกในพระพุทธศาสนาดู อาจจะเห็นเงื่อนงำอะไรบางอย่าง

พิเศษ

000820

* เอามือแตะไฟถึงจะรู้ว่าไฟร้อน